بخشی از سخنان استاد فاطمینیا را که چندی پیش در برنامه این شبها درباره ایشان مطرح شده است را گردآوری نمودهایم. متن و فیلم این سخنان در ادامه از نظر شما میگذرد.
بنده یک قطره از دریای ارادتمندان ایشان هستم و همه به ایشان ارادت داشتند و ایشان را دوست می داشتند. منتهی نکته ای که هست این است که بنده از نزدیک هم تشرفم خدمت ایشان زیاد بود.
یکی از چیزهایی که ارادتمندان ایشان مصر بودند گفته شود و من هم زیاد گفته ام این است که این جور افراد گاهی با تقوا و اخلاق و روحیاتی که دارند مشهور میشوند [و در همین حین] مردم از بُعد علمی اینها غاقل می شوند. این مهم است که عزیزان این را بشنوند.
ایشان یکی از کبار مجتهدین شیعه بود. از نظر فقهی بسیار رتبهاش بالا بود. من فقط خیلی کوتاه بگویم که ایشان از شاگردان مرحوم آیت الله شیخ محمدحسین غروی اصفهانی بود که مردم به ایشان کمپانی هم میگویند؛ ولی من از اساتیدمان سینه به سینه شنیدهام که راضی نبودهاند که به ایشان «کمپانی» گفته شود؛ لذا من هم میگویم آیت الله غروی اصفهانی.
این جمله را در جاهای دیگر هم گفته ام، اما چون شب بزرگی است، اینجا هم می گویم. یکی از علمای نجف به خود من گفت. گفت آیت الله العظمی خویی که استاد المجتهدین بود، یک دوره درسش تمام شده بود و دوره بعدی می خواستند بیایند. گفت ما رفتیم خدمت آقای خویی و چون رویمان باز بود پیش ایشان، گفتیم آقا یک چیز تازهتر به این دوره جدید بگویید. آقای خویی فرمودند که من آن چیزی را که تا الآن گفتهام از شیخ انصاری و آخوند خراسانی و ... و قدری از خودم بوده است و مطالب من اینهاست. در ادامه ایشان یک «اما» گفت. این اما بسیار مهم است که مردم ما بشنوند. آقای خویی که دهها مجتهد از درس او بلند شدند ایشان این اما را گفتند. ایشان فرمودند اما طلبههای مستعد، اگر بخواهند بیش از درس من گیرشان بیاید، به کتب شیخ محمدحسین اصفهانی نگاه کنند. این حرف خیلی مهم است. این آیت الله شیخ محمد حسین، استاد آقای بهجت و علامه طباطبایی بوده است. آقای بهجت در جوانی که به قم آمده بود، علما به همدیگر گفته بودند که برویم شاگرد شیخ محمدحسین را زیارت کنیم. این از نظر علمی و فقهی بود.
اما از نظرهای معنوی، بنده بی تعارف عرض می کنم که در اینجا نمیشود همه چیز را گفت. نه صحیح است و نه خدا راضی است که بریز و بپاش شود. البته این به این معنا نیست که بنده چیزی بارم است یا خیلی میدانم اما به اندازهی یک پشهای که دور چراغ میچرخد شاید چیزهایی را با واسطه یا بدون واسطه درمورد ایشان شنیده باشم. غرض اینکه هر سخن جایی و هر نکته مقامی دارد. اما اینقدر هست که ایشان بسیار مقرب بود و منبع کرامات بود. منتهی جوری بود که اگر کرامت ایشان را کسی میفهمید، ایشان به هم میریخت. الان من دوستانی دارم که شاید بیست سال از او کرامت دیدهاند.
یک وقت یکی از نزدیکانشان به من میگفت که شاید این طور بوده که یک شب، بیمار مشرف به مرگی را پیش ایشان آوردند. یک دستی زد و بیمار بلند شد و نشست و قضیه تمام شد! بعد میگوید، من فردا به ایشان گفتم از دست مبارک شما عجب شفایی داده شد. بعد آیت الله بهجت تجاهل العارف کرد. گفت کدام شب؟! خواب دیدهاید شما؟! بهتر است به کارهای عقبافتاده برسید!
اینها نوادر زمان ما بودند و در این شب بزرگ جوانان ما بشنوند که من از دو لب مبارک ایشان شنیدم که فرمودند: اصل هرچیزی عبودیت است. بندگی و پایبند بودن به اینکه انسان بنده خدا شود.
سوالاتی پیرامون آخرالزمان و جواب های آیت الله بهجت (ره)
آیت الله بهجت رحمت الله علیه همانند دیگر علمای وارسته ای، وجودشان چراغی فراسوی مومنین، عاشقان حضرت و تمامی جامعه اسلامی بودند، لذا پرسشگران همواره پاسخ های خود را در زمینه های فقه، اعتقادی، ،اخلاقی، اجتماعی و... از ایشان طلب می کردند.
از جمله این سوالات در مورد آخرالزمان، ایمان در آن زمان و برخی دیگر از این نوع سوالات است که امروز به سه سوال در این زمینه و جواب ایشان خواهیم پرداخت.
در روایات آمه که اگر ایمان ده درجه داشته باشد سلمان رضی الله عنه تمام آن را داراست برای ما چقدر امکان دارد که قله های ایمان را اینگونه بپیماییم؟
ایشان در جواب این سوال فرمودند:« مگر همه سلمان و یا ابوذر می شوند که با تمام بلاها صبر کردند؟ و یا مثل عمّار که حتی حاضر به کشته شدن گردید؟ دَرِ مقاماتی که آنان بدان رسیدند بسته شده است! تمام دنیا و ما فیها ارزش نماز یک شب سلمان رحمةالله علیه را ندارد! روی پوست گوسفندی می نشست و مصلای عجیب و غریب داشت!...
البته چه بسا از که فرموده اند: "عبادت در غیبت افضل از عبادت در حال حضور است" بتوان استفاده کرد که مقامات بالاتری برای ما ممکن است!... ما نیز از کرامات علما، عجایب و غرایبی دیده ایم که نمی شود بیان کرد! و تعجب می کردیم که چرا دیگران می بینند و اسمش را هم نمی آورند!
وظیفه ما در در دوران غیبت چیست؟
گویا ائمه ما سلام الله علیهم اجمعین این مطلب را با ما اتمام حجت کرده اند، و لذا فرموده اند: « برای فرج، بسیار دعا کنید.»(الغیبةطوسی ص 290) البته نه با لقلقه زبان! و نیز فرموده اند: «به راه و رسم نخستین عمل کنید.» [متن روایت بدین صورت است: به همان دستور که بر آن هستید عمل کنید، تا این که مطلب برای شما، روشن گردد (بحار، ج 52 ص 133)] یعنی در وقایع و رویدادهای تازه آ«گونه که در گذشته عمل می کردید، عمل کنید.
ائمه سلام الله علیهم اجمعین به ما یاد دادند که به یقینیات عمل کنیم، و هر کجا یقین نداشتیم توقف و احتیاط کنیم.»
چگونه خودمان را برای ظهور آماده کنیم؟
از جمله ـ راههای آمادگی ـ این که توبه کند. همین توبه باعث می شود که این همه بلاهایی که بر سر شیعه آمده است، که واقعا بیسابقه است، و بلاهای دیگری که تا قبل از ظهور آن حضرت میآید، از سر شیعه رفع و دفع گردد.
سوالاتی پیرامون آخرالزمان و جواب های آیت الله بهجت (ره)
آیت الله بهجت رحمت الله علیه همانند دیگر علمای وارسته ای، وجودشان چراغی فراسوی مومنین، عاشقان حضرت و تمامی جامعه اسلامی بودند، لذا پرسشگران همواره پاسخ های خود را در زمینه های فقه، اعتقادی، ،اخلاقی، اجتماعی و... از ایشان طلب می کردند.
از جمله این سوالات در مورد آخرالزمان، ایمان در آن زمان و برخی دیگر از این نوع سوالات است که امروز به سه سوال در این زمینه و جواب ایشان خواهیم پرداخت.
در روایات آمه که اگر ایمان ده درجه داشته باشد سلمان رضی الله عنه تمام آن را داراست برای ما چقدر امکان دارد که قله های ایمان را اینگونه بپیماییم؟
ایشان در جواب این سوال فرمودند:« مگر همه سلمان و یا ابوذر می شوند که با تمام بلاها صبر کردند؟ و یا مثل عمّار که حتی حاضر به کشته شدن گردید؟ دَرِ مقاماتی که آنان بدان رسیدند بسته شده است! تمام دنیا و ما فیها ارزش نماز یک شب سلمان رحمةالله علیه را ندارد! روی پوست گوسفندی می نشست و مصلای عجیب و غریب داشت!...
البته چه بسا از که فرموده اند: "عبادت در غیبت افضل از عبادت در حال حضور است" بتوان استفاده کرد که مقامات بالاتری برای ما ممکن است!... ما نیز از کرامات علما، عجایب و غرایبی دیده ایم که نمی شود بیان کرد! و تعجب می کردیم که چرا دیگران می بینند و اسمش را هم نمی آورند!
وظیفه ما در در دوران غیبت چیست؟
گویا ائمه ما سلام الله علیهم اجمعین این مطلب را با ما اتمام حجت کرده اند، و لذا فرموده اند: « برای فرج، بسیار دعا کنید.»(الغیبةطوسی ص 290) البته نه با لقلقه زبان! و نیز فرموده اند: «به راه و رسم نخستین عمل کنید.» [متن روایت بدین صورت است: به همان دستور که بر آن هستید عمل کنید، تا این که مطلب برای شما، روشن گردد (بحار، ج 52 ص 133)] یعنی در وقایع و رویدادهای تازه آ«گونه که در گذشته عمل می کردید، عمل کنید.
ائمه سلام الله علیهم اجمعین به ما یاد دادند که به یقینیات عمل کنیم، و هر کجا یقین نداشتیم توقف و احتیاط کنیم.»
چگونه خودمان را برای ظهور آماده کنیم؟
از جمله ـ راههای آمادگی ـ این که توبه کند. همین توبه باعث می شود که این همه بلاهایی که بر سر شیعه آمده است، که واقعا بیسابقه است، و بلاهای دیگری که تا قبل از ظهور آن حضرت میآید، از سر شیعه رفع و دفع گردد.